بچه های طلاق

بچه های طلاق

میگذردبیهوده ثانیه های تنبل خسته.
درفوران هیجان زده ی جوانی همنشین پیرمردهاشده ام
وپیرزن هاانتظارهم آغوشی ام رامیکشند.
اکنون بایدعاشق باشم.
اکنون بایدبسازیم فردایمان را.
وحال چه هامیبینیم وباورش بسیارسخت.
به چه هامحکوم میشوم وکندکندمیگذردحبس تحمیلی.
گریبان چه کس رابایدبگیرم که چرااینگونه شد؟
تقصیرمن بودکه فقیرپابه دنیاگذاشتم؟
تقصیرمن بودکه پدرم درراه مخدرفناشد؟
تقصیرمن بودکه مادرم فاحشه بود؟
تقصیرمن بودکه مادرم خودش راکشت