شوهر

دی خدمت رسول خدا صلی الله علیه و آله آمد و عرض کرد: همسری دارم که هرگاه وارد خانه می شوم به استقبالم می آید، و چون از خانه بیرون می روم بدرقه ام می کند و زمانی که مرا اندوهگین می بیند می گوید: اگر برای رزق و روزی (و مخارج زندگی) غصه می خوری، بدان که خداوند آن را به عهده گرفته است و اگر برای آخرت خود غصه می خوری، خدا اندوهت را زیاد کند [و بیشتر به فکر آخرت باشی ]. رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: «برای خدا کارگزارانی [در روی زمین ] است و این زن یکی از کارگزاران خداست که پاداش او برابر با نیمی از پاداش شهید است.»^[1]

احترام واقعی زن به شوهر به او نیرو و توانایی می دهد و برای تلاش و کوشش آماده اش می گرداند. سلام ابتدایی به او، جلوی پایش ایستادن، با ادب حرف زدن، گوش دادن به سخنان او و قطع نکردن کلامش و.. . از جمله این امور است.

زن سعی کند هنگام ورود مرد، خودش در را باز کند و با لب خندان و چهره باز و گشوده به استقبالش برود و هنگام رفتن از منزل او را بدرقه نماید. همین عمل کوچک تأثیر شایسته ای در روح و جان شوهر به جای خواهد گذاشت.

امام صادق علیه السلام می فرماید: «خوشا به سعادت آن زنی که شوهرش را بزرگ شمارد و به او آزار نرساند و همیشه مطیع همسرش باشد.»^[2]

روحیه مردان به گونه ای است که در برابر محبت، نرم و دلبسته می شود و هرچه در توان دارد و به دست می آورد را به پای محبوب خود می ریزد و کانون گرم خانواده با محبت هر چه بیشتر شکل می گیرد. این جاست که به اسرار سفارش بسیار درباره احترام زنان به مردان در روایات اسلامی می توان پی برد